ره‌مه‌زانی ئه‌م ساڵ (1431ك) به‌ قه‌ڵه‌باڵغترین ره‌مه‌زان هه‌ژمارده‌كرێت

به‌چاوی سه‌ر ده‌بینرێ‌ مزگه‌وته‌كان‌و شوێنه‌ دیاریكراوه‌كان بۆ ته‌ڕاویح ی پیاوان‌و ئافره‌تانیش جمه‌یان دێت له‌ نوێژخوێنان.

ده‌چیه‌ هه‌ر مزگه‌وتێك (شوكر بۆ خودا) پڕیه‌تی له‌ نوێژخوێنان‌و ته‌ڕاویح ئه‌نجامده‌ران، هه‌موو نوێژه‌كان (به‌ نوێژی به‌یانیشه‌وه‌) مزگه‌وته‌كان قه‌ڵه‌باڵغیه‌كی رێژه‌یی به‌رچاو ده‌كه‌وێت له‌مه‌ڕ ساڵانی رابردوو، كه‌ ئه‌وه‌ نیشانه‌ی غه‌مخۆری‌و گه‌ڕانه‌وه‌ی هه‌موو توێژێكی كۆمه‌ڵگه‌یه‌ بۆ باوه‌شی ئیسلامه‌كه‌ی، ئه‌و به‌رنامه‌و پڕۆگرامه‌ی كه‌ خوای گه‌وره‌ پێی رازیه‌ به‌نده‌ بۆخۆی به‌ تاكه‌ به‌رنامه‌ هه‌ڵیبژێرێت‌و كاری له‌سه‌ر بكات.

كه‌وابی چۆن پێشبینی ده‌كرا كه‌ ئه‌م ره‌مه‌زانه‌ مزگه‌وته‌كان قه‌ره‌باڵغی زۆر به‌خۆیانه‌وه‌ ببینن، وه‌ ئه‌و پێشبینیه‌ش راست ده‌رچوو: ئه‌و شوێنانه‌ی بۆ ئافره‌ت ته‌رخان كراون هه‌ر هه‌موویان پڕ ده‌بن له‌ دایك‌و خوشكه‌ به‌ڕێزه‌كان‌و به‌شداریان له‌ جومعه‌و جه‌ماعات‌و نوێژی به‌كۆمه‌ڵی ته‌ڕاویح،له‌لای پیاوه‌كانیش هه‌ر گه‌ڕێ‌و له‌ خه‌یاڵ ده‌رچووه‌ (سوپاس بۆ خوا) جگه‌ له‌ ناو حه‌ڕه‌م‌و حه‌وشه‌ی مزگه‌وت وا قوچه‌و كۆڵانه‌كانیش پڕبوونه‌ له‌ پیرو گه‌نج‌و مناڵ.

هه‌ر به‌هه‌مان شێوه‌ش پێشبینی ده‌كرێت كه‌: شه‌وانی كۆتایی ره‌مه‌زان بۆ به‌ده‌ست كه‌وتنی خێری (شه‌وی قه‌دری پیرۆز) مزگه‌وته‌كان قه‌ره‌باڵغی یه‌جگار زۆر به‌خۆیانه‌وه‌ ببینن.

بۆیه‌ لێره‌دا به‌پێویستی ده‌زانم چه‌ند داوایه‌ك بخه‌مه‌ روو:
1- داوا له‌ مامۆستایانی ئاینی به‌ڕێز ده‌كه‌م: كه‌ ئاماده‌باشی‌و به‌رنامه‌رێژیه‌كی تۆخمه‌و پته‌و (هه‌ر له‌ ئێستاوه‌) دابنێن بۆ شه‌وانی كۆتایی ره‌مه‌زان.

2- داوا له‌ هاوڵاتیانی خۆشه‌ویست ده‌كه‌م: كه‌ هێمنی‌و پاك‌و خاوێنی مزگه‌وت‌و شوێنه‌كانی خواپه‌رستی راگرن.
3- داوا له‌ جیهه‌تی به‌رپرسیش ده‌كه‌م كه‌:

أ- پاراستنی ئه‌من‌و ئه‌مانی مزگه‌وته‌كان له‌ ئه‌ستۆ بگرن بۆ ئه‌وه‌ی هاوڵاتیان له‌ كه‌شێكی هێمنی‌و ئارامی‌و بێ ترس‌و بیم‌و گیرو گرفت په‌رستشه‌كانی خۆیان ئه‌نجام بده‌ن.

ب- هه‌روه‌ك پێویسته‌ ئه‌وانه‌ی له‌ماڵ ده‌رده‌چن به‌ناوی مزگه‌وت‌و خواپه‌رستیه‌وه‌ (له‌ دره‌نگانێ ی شه‌وه‌كانه‌وه‌) لێ نه‌گه‌ڕێن له‌ شه‌قام‌و كۆڵانه‌كان بسوڕێنه‌وه‌و خه‌ڵكی بێزار كه‌ن! ئه‌گه‌ر بۆ عیباده‌ت هاتوون فه‌رمووی لێ بكرێت بۆ مزگه‌وت، ئه‌گه‌ریش نا بابچێته‌وه‌ بۆ ماڵ، ئیتر ئه‌مه‌ به‌هه‌ل نه‌زانرێ‌‌و ئیستیغلال نه‌كرێت.

4- داوا له‌ دایك‌و باوكانیش ده‌كه‌م كه‌: ئاگایان لێبێت كه‌ كوڕه‌كه‌یان یان كچه‌كه‌یان له‌گه‌ڵ كێ‌ ده‌رچوونه‌و بۆچی‌و بۆ كوێ‌؟ وه‌ئایا ئه‌م شه‌وه‌ له‌مزگه‌وتن‌و به‌ندایه‌تی بۆ خواده‌كه‌ن یا له‌ جێگایه‌كی دیكه‌، بۆیه‌ وه‌لی ئه‌مر ده‌بێ وه‌ك شوان ئاگای له‌ ئه‌ندامانی خێزانه‌كه‌ی بێت‌و چاوكراوه‌و زیره‌ك بێت‌و (به‌ ئاسانی) فێڵی لێ نه‌كرێت.

5- وه‌ داواش ده‌كه‌م كه‌ خه‌ڵكی خێر بكات.. به‌ڵام ئه‌م شه‌وه‌ پیرۆزانه‌و كاته‌ به‌نرخانه‌و ناو مزگه‌وته‌كان: نه‌بێته‌ كات‌و جێگای خواردن‌و خواردنه‌وه‌! به‌ڵكو با شه‌وانی بیركردنه‌وه‌و به‌خۆداچوونه‌وه‌ بێت‌و (ئاماده‌بووانی شه‌وانی قه‌در بۆخۆیان): سه‌رقاڵ بن به‌كرده‌وه‌ سوود به‌خشه‌كانی دووارۆژیان.