بەنێوی خودای میھرەبان دروود و سڵاوی بێ پایان، لەدیداری گەورە و سەروەرمان حەزرەتی محمد (صل اللە علیە وسلم) نووری چاومان ھێزی دڵمان. قال السادة الحنفية والشافعية والحنابلة: التلفظ بالنية مستحبٌ.ـ ئیمامی حەنەفی و ئیمامی شافیعی و ئیمامی ئەحمەدی کوڕی حەنبەل: فەرموویانە، نیەت ھێنان بەزار و زمان و ئاشکراکردنی نیەتەکەت چ لەنوێژ و چ لە ڕۆژی، سوننەتە و ھیچ کێشەوگرفتێکی شەرعی تێدانیە. وقال السادة المالكية : أن التلفظ بالنية جائز. وە ئیمامی مالک فەرموویەتی: نیەت ھێنان بەزمان و ئاشکراکردنی درووستە و ڕێ پێدراوە. قال ابن المقرىء (ت381هـ): "أخبرنا ابن خزيمة، حدثنا الربيع، قال: كان الشافعي إذا أراد أن يدخل في الصلاة، قال: "بسم الله، موجها لبيت الله، مؤديا لفرض الله، الله أكبر". المعجم (ص 336). کوڕی خوێنەر دەڵێ: بیستومە لە کوڕی خوزەیمەی خوێندکاری ئیمامی شافیعی: کە ھەر کاتێک ئیمامی شافیعی دەچوە سەربەرماڵ بۆ نوێژی تاک یان کۆمەڵ، دەیفەرموو: "بسم الله، موجها لبيت الله، مؤديا لفرض الله، الله أكبر". المعجم الکبیر لاپەرە (336). تحفة المحتاج في شرح المنهاج الجزء الاول لابن حجر الهيتمي باب صفه الصلاة: الجزء الثاني" (والنية بالقلب ) إجماعا هنا وفي سائر ما تشرع فيه لأنها القصد وهو لا يكون إلا به فلا يكفي مع غفلته نطلق ولا يضر إذا خالف ما في القلب (ويندب النطق ) بالمنوي ( قبيل التكبير ) ليساعد اللسان القلب وخروجا من خلاف من أوجبه وإن شذ وقياسا على ما يأتي في الحج المندفع به التشنيع بأنه لم ينقل". وە نیەت ھێنان بەدڵە، تەواوی زانایان کۆکن لەسەری، ئەمما لە سائیری شەرعێدا،وەلەبەروەی خوانەخواستە دڵ لۆ لایەکی تر بڕوات، بەزار نیەت بێنی زیانی نیە و درووستە و وەھا ھاتیە و کرایە و باشترە و ڕێ پێدراوە، وە لۆ ئەوەی زار و زمانت ھاوکاری دڵت بکەن وەدەرچی لە سەرلێشواوی و واسواسی، واباشترە نیەت بە ئاشکرابێنی، وەئەوەش قیاس کرایە لەسەر ئەو فەرموودەی: حەزرەتی پێغەمبەر(صل اللە علیە وسلم) کاتێک لەتەوافدا بووە، فەرموویەتی (لبیک وسعدیک) بەزار ووتویەتی، وەجارێکی تریش لەسەر زاری حەزرەتی عائیشە(خوای لێ قایل بێ) فەرموویەتی: جارێ حەزرەت ھات فەرمووی ئەی عائیشە چیمان ھەیە و چیت حازرە، حەزرەتی عائیشەیش ووتی ھیچمان نەبوو، ئینجا حەزرەتی پێغەمبەر (دروود و سڵاوی خودای لەسەر) فەرمووی: کەواتە :من بەڕۆژووم، لەمەوسوعەی فیقھی کویتی، دا ھاتیە لەبابەتی نیەت ھێنان نیەت بەدڵ حەجە و بە تەلەفوزیش عەمرەیە، ئینجا کاکی خوێنەر (ئێمە لەزانستەکانی مەلایەتی) بابەتێکیمان ھەیە پێی دەگوترێ: (اصول الفقە) واتا بنچینەکانی شەرع: یاسا و ڕێسای شەرعی تێدا ڕۆنکرایتەوەوانێ: ئەو فەرموودانە و قەولانەی ھینماوە گشتیان قیاس کراون، لەمەڕ نیەت، کەواتە بە بەڵگەی زانستی قسان بکەین نەک بە گوێگرتنی ڤیدۆیەک کە لۆ تێکدانی عەقیدەی ئەو خەڵکەی ئیش دەکەن، خودا بمانبووری و بمانپارێزی لەنیەتی خراپ و ڕوو سپی مەیدانی مەحشەرمان بکات و قەڵەمی عەفوو بەسەر تاوانەکانمان بێنێ، یاخوا..... نووسینی: د.النعمان الشاوي وەرگێڕانی: مەلا یونس مەلا عبدالخالق شوانی | 
