ڕاگه‌یاندنی لقی هه‌ولێر: مه‌لا مه‌عروف روستایی
به‌بۆنه‌ی كۆچی دوایی [مامۆستا مه‌لا حسین قوشته‌په‌یی] پێشنوێژی مزگه‌وتی شێخ مه‌لاسانی له شاری هه‌ولێر، لقی هه‌ولێری یه‌كێتی زانایان، پرسه‌و سه‌ره‌خۆشی خۆی ئاڕاسته‌ی بنه‌ماڵه‌ی خوالێخۆشبوو ده‌كات كه ئه‌مه‌ش ده‌قه‌كه‌یه‌تی:
[به‌ناوی خوای مه‌زن و دڵۆڤان ]
[كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ]
بۆ: بنه‌ماڵه‌ی خوالێخۆشبوو مامۆستا مه‌لا حوسێن قوشته‌په‌یی
به رازی بوون به قه‌زاو قه‌ده‌ری خوای گه‌وره، خه‌فه‌تباربووین به هه‌واڵی كۆچی دوایی مامۆستای خوالێخۆشبوو، كه دوای ته‌مه‌نێكی پڕ له خزمه‌ت به ئاینی پیرۆزی ئیسلام و، له نێو گه‌لی كوردی موسوڵمان، كۆچی دوایی كردو گه‌ڕایه‌وه به‌ر ده‌رگانه‌ی حه‌ق.
ئێمه له لقی هه‌ولێری یه‌كێتی زانایان، به‌ناوی خۆمان وسه‌رجه‌م زانایانی ناو شاری هه‌ولێر و ده‌وروبه‌ری پرسه‌و سه‌ره‌خۆشی ئاراسته‌ی ئێوه‌ی به‌ڕێز ده‌كه‌ین و، خۆمان به‌هاوبه‌شی خه‌متان ده‌زانین. تكاكارو خوازیارین له په‌روه‌ردگاری مه‌زن سێبووری‌و، ئارامیتان بدات و، خوالێخۆشبووش بخاته ژێر ڕه‌حمه‌ت و میهره‌بانی خۆی.
إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
| 