تكایه عادز مه‌بن ئه‌وه حه‌قیقه‌ته:
له نوسراوێكی فه‌رمی (وه‌ك پێشنوێژو وتارخوێنی مزگه‌وتی مه‌لاصالح له ناحیه‌ی كه‌سنه‌زان) داوای دابینكردن‌و پێداویستیه‌كانی مزگه‌وتم كردبوو به ئاگاداری چه‌ند ریش سپی‌و پیاو ماقوڵێك، ئه‌و پێداویستیانه‌ی كه‌زۆر زه‌رورو پێویست بوون بۆ مزگه‌وت نوسیمان‌و به نوسراو به‌رزمان كرده‌وه بۆ به‌ڕێوه‌به‌رایه‌تی ئه‌وقاف..، ئه‌وانیش (خوا هه‌ڵی ناگرێ): به‌گه‌رم‌و گوڕیه‌كه‌وه‌‌و زمان شیرینیه‌وه ئێمه‌یان به‌ڕێكردو به‌ڵێنیان دا به زوترین كات‌و نزیكترین ماوه بۆمان جێ به‌جێ بكه‌ن، به‌ڵام دواجار وه‌كو ئه‌و نوسراوانه‌ی ئێستا راسته‌وخۆ فڕێ نادرێنه ناو زبڵ دان (نه‌وه‌ك خاوه‌نه‌كانیان بیانناسنه‌وه) به‌ڵكو به‌شێوه‌یه‌كی مۆدێڕن‌و موسه‌قه‌فانه به جیهازی تایبه‌ت هوردو خاش ده‌كرێن‌و ده‌یهاڕن‌و ئینجا فڕێ ده‌درێت، (ئێمه له‌م باره‌وه هیچ دڵنیاییه‌كمان نیه بۆیه ناتوانین هیچ بڵێین ئه‌وه‌نه‌بێ كه): دوای چه‌ند رۆژو حه‌فته‌و مانگ.. چاوه‌ڕوانی، بۆ دواجار ناچار بوین روبكه‌ینه خێرخوازان،(به‌تایبه‌ت ساباتێكی به چینكۆ بۆ حه‌وشه‌ی مزگه‌وت یه‌كێك بوو له كاره زۆر زه‌رورو پێویسته‌كانی مزگه‌وت كه له نوسراوه‌كه داوامان كردبوو: وه‌رزی زستانان له‌به‌ر باران‌وبه‌فرو سه‌رماوسۆڵ، هاوینانیش له‌به‌ر تیشكی خۆرو گه‌رما)، ئه‌ویش سوپاس بۆ (خوا) پیره‌ژنێك ئاماده‌یی خۆی بۆ ئه‌م خێره گرنگه ده‌ربڕی‌و خه‌رجیه‌كانی له ئه‌ستۆی خۆی گرت‌و ته‌نها به ماوه‌ی چوار ڕۆژ نوێژ خوێنان (شوكر) كه‌وتنه ژێر سێبه‌ری ساباته جه‌مه‌لۆنیه‌كه‌و دوعاو پاڕانه‌وه‌ی وتارخوێن‌و نوێژخوێنانی مزگه‌وت بۆ وتاری نیوه‌ڕۆی رۆژی هه‌ینی رێكه‌وتی 25/6/2010م.. داپیره بۆخۆی مسۆگه‌ری كرد، ئێستاش داواكارین له خوای گه‌وره: له‌و پیره‌ژنه‌و هه‌موو خێرخوازان (به ماددی‌و مه‌عنه‌وی كه به‌شداری له‌كاری خه‌یری ده‌كه‌ن) خۆشبێت‌و لێیان وه‌ربگیرێت‌و پاداشتی چاكه‌كانیان به‌باشترین شێوه بداته‌وه‌و به‌هه‌شت بكات به‌ماڵی هه‌موولا،
بۆیه لێره‌وه وه‌زاره‌تی ئه‌وقاف ئاگادار ده‌كه‌مه‌وه‌و ده‌ڵێم: ماتو به نوسراوی فه‌رمی ئه‌مرتان فه‌رمووه: كه (پاره كۆكردنه‌وه بۆ مزگه‌وت‌و یا بۆ هه‌ركه‌س‌و له‌ژێر هه‌ر ناوو ناتۆره‌یه‌ك بێت قه‌ده‌غه‌یه)، ئیتر پێویسته له‌سه‌ریشتان چوست‌و چالاك‌و ئازایانه به پیل هه‌موو ئه‌و مزگه‌وتانه‌وه بچن كه هاناو هاوارتان بۆ دێنن، به‌تایبه‌ت شوێنه زه‌روره‌كان‌و كارو پێداویستیه زۆر پێویسته‌كان، وه ئه‌گه‌ر ناشكرێ (یا بۆتان مومكین نابێت): ئه‌وا له‌چاوه‌ڕوانی بێ ئاكام لوتف بفه‌رمون‌و رزگارمان كه‌ن به‌وه‌ی كه هه‌ر زوو به‌مامۆستای مزگه‌وت بڵێن: چاره‌یه‌ك له‌خۆتان بكه‌ن ئێمه بۆتان ناكه‌ین (یا پێمان ناكرێت)، بۆ ئه‌وه‌ی له چاوه‌ڕوانی (بێ ئاكامی) مانگ‌و ساڵ رزگارمان بێت‌و ئێمه‌ش (وه‌كو مامۆستایانی ئاینی كه‌به‌رپرس‌و خه‌مخۆری یه‌كه‌می مزگه‌وته‌كانین له كوردستان) بۆخۆمان زوو فریای مزگه‌وت كه‌وین‌و به ئه‌ركی سه‌رشانی خۆمان هه‌ڵسین‌و خێرخوازانی لێ یه‌وه ئاگاداركه‌ینه‌وه،
دووباره سوپاس‌و دوعای خێرمان بۆ داپیره‌مان‌و خێرخوازان، لێره‌وه‌ش ئه‌وقاف ئاگادار ده‌كه‌ینه‌وه كه: ئه‌وه‌ی داوامان كرد (له خوا به‌زیادبێ) بۆمانكرا یارمه‌تیه‌كان با بگوازنه‌وه بۆ مزگه‌وتی ترو یا هه‌ر شوێن‌و شت‌و جێگایه‌ك كه خۆیان مه‌به‌ستیانه‌و به‌باشی ده‌زانن. | 