بابه‌ته‌کانی تری نووسه‌ر
|
||
| به‌رواری دابه‌زاندن: 12/08/2010 : 14:15:32 | ||
قه‌باره‌ی فۆنت
|
||
رۆشنایی ره‌مه‌زان (1) | ||
| به‌ناوی خوای گه‌وره‌و میهره‌بانه‌وه سوپاس و ستایش بۆخوای گه‌وره، درود وسلاَو بۆ گیانی پاكی پێغه‌مبه‌ری خۆشه‌ویستمان موحه‌ممه‌د(د.خ). بینه‌ره‌به‌رِێزه‌كانی كه‌ناڵی ئاسمانی زاگرۆز سلاَوی خواتان لێبێت له هه‌ر كوێیه‌ك هه‌ن و ره‌مه‌زانی مانگی لێ بوردنی خوایی له ئێوه و له گه‌وره به‌رپرسانی وولاَتمان پیرۆز بێت، له‌گه‌ڵ ئه‌م پیرۆزباییه‌شدا ده‌قی فه‌رمووده‌یه‌كی پێغه‌مبه‌ر(د.خ)ده‌كه‌مه دیاری بۆ گشت لایه‌ك، كه ده‌فه‌رموێت: ((خيار أئمتكم الذين تحبونهم ويحبونكم. وتصلون عليهم ويصلون عليكم. وشرار أئمتكم الذين تبغضونهم ويبغضونكم. وتلعنونهم ويلعنونكم)الراوي: عوف بن مالك الأشجعي المحدث الرقم: 1855خلاصة حكم المحدث: صحيح). واته: (باشترین میر و كاربه‌ده‌ستی ئێوه ئه‌وانه‌ن كه ئێوه خۆشتان ده‌ون ئه‌وانیش ئێوه‌یان خۆش ده‌وێت و بۆیان ده‌پارِێنه‌وه و ئه‌وانیش بۆتان ده‌پارِێنه‌وه. به‌دكار ترین میر و په‌رپرسی ئێوه ئه‌وانه‌ن كه قار لێیان ده‌بێته‌وه و ئه‌وانیش قاریان له‌ئێوه ده‌بێته‌وه. نه‌فرینیان لێده‌كه‌ن و ئه‌وانیش نه‌فرینتان لێ ده‌كه‌ن).تكایه باكارێك بكه‌ین بۆیه‌ك بپارِێینه‌وه نه‌وه‌ك له‌خوا بپارِێینه‌وه دژی یه‌كدی و نه‌فرین له‌یه‌ك بكه‌ین، ئه‌م گه‌رمایه و بێ كاره‌با و ئاوی و مانگی ره‌مه‌زان، مرۆڤه‌كان نیگه‌ران ده‌كا و خوایش له‌ژوور هه‌موولایه‌كمانه‌وه. به‌رِێزان: به‌خۆشحاڵییه‌وه بۆساڵی حه‌وته‌م له‌رێگه‌ی ئه‌م به‌رنامه‌ی ئێوارانی ره‌مه‌زاندا دێینه‌وه خزمه‌ت ئێوه‌ی به‌رِێز كه به‌ر له‌دامه‌زراندنی كه‌ناڵی زاگرۆسه‌وه ده‌ستمان پێكردووه و دواتریش لێره‌وه له‌خزمه‌تتانداین. پێم خۆشه هه‌رله‌سه‌ره‌تای ئه‌م به‌رنامه‌یه‌وه چه‌ند خاڵێك بخه‌مه‌به‌ردیدی ئێوه‌ی خۆشه‌ویست. 1: پشتیوان به‌خوا ئه‌م ساڵ رێتمی به‌رنامه‌كه‌مان، به‌م چه‌شنه ده‌بێت: ئێواره‌یه‌ك بابه‌ت و ئێواره‌یه‌كیش وه‌لاَمی پرسیار، به‌لاَم هه‌رپرسیارێك په‌یوه‌ندی به‌لایه‌نه رۆحییه‌كانه‌وه نه‌بێت به‌تایبه‌تی ره‌مه‌زانه‌وه، فه‌رامۆشی ده‌كه‌م له‌به‌رنامه‌كه‌دا و ده‌كرێ به ئێمێل یان ماڵپه‌رِه‌كه‌ی خۆم وه‌لاَمی بده‌مه‌وه. 2: ده‌كرێ ئێوه‌ی به‌رِێز به‌هه‌ریه‌ك لهم رێگانه‌وه، په‌یوه‌ندیم پێوه‌بفه‌رموون: ڕ: ئێمێلی (ayinukomel@yahoo.com ب: ماڵپه‌رِی چنگنیانی: (www.chngiyani.com). ج: ژماره ته‌له‌فوون(0662645794)به‌مه‌رجێك كاته‌كه درێژنه‌بێ و كاتی پشوو و په‌رستشه‌كان نه‌بێت. 2: وه‌لاَمی هیچ كورته نامه‌یه‌ك ناده‌مه‌وه به هیچ شێوه‌یه‌ك. به‌رنامه‌ی ئه‌م شه‌ومان سێ ته‌وه‌ر و تێبینییه‌ك له‌خۆی ده‌گرێت: یه‌كه‌م: رۆژوو: دووه‌م: مه‌رجه‌كانی رۆژوو، دووجۆرن: سێیه‌م: گه‌رما و رۆژدرێژی: (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (183) أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (184) شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (185) سه‌ره‌تا راگه‌یاندنێك: یه‌كه‌م: رۆژوو: له ساڵی دووی كۆچییه‌وه له مه‌دینه‌ی مونه‌وه‌ره، به پێویست گێرِرا له‌سه‌ر هه‌ر موسڵمانێكی لاشه و عه‌قڵ دروست، كه توانای رۆژوو گرتنی هه‌بێت، سالاَنه له مانگی ره‌مه‌زاندا، به رۆژوو ببێت، خۆ ئه‌گه‌ر له‌به‌رهۆكار و به‌هانه(عوزر)ێكی شه‌رعی نه‌یتوانی ئه‌وئه‌ركه جێبه‌جێ بكات، ئه‌وا ئه‌وكات بۆی هه‌یه یان دواتر بیگرێته‌وه، یان قه‌ره‌بوو(فیدیه)ی پێویست بدات، بۆ هه‌ر رۆژێكی كه خواردوویه‌تی، هه‌ژارێك بۆژه‌مێك تێربكات له مامناوه‌ندی ترین خواردنی ئه‌وكه‌سه كه خۆی ده‌یخوات. دووه‌م: مه‌رجه‌كانی رۆژوو ، دووجۆرن: ڕ: مه‌رجی پێویست بوون: 1: ده‌بێ ئه‌وكه‌سه موسڵمان بێت و برِوای به‌رۆژوو هه‌بێت، كه‌وابوو رۆژوو پێویست نییه له‌سه‌ر كه‌سێك كه موسڵمان نه‌بێت. 2: ده‌بێ ئه‌و كه‌سه له‌وانه‌بێت كه ته‌كلیفی شه‌رعی له‌سه‌ربێت و توانای گرتنی هه‌بێت، به‌مانا پێویست ناكات له‌سه‌ر منداڵ و و شێت. هه‌روه‌ها به‌سالاَ چوو و نه‌خۆشی درێژ خایه‌ن، كه ئه‌مانه ده‌توانن فیدیه بده‌ن بۆ هه‌ر رۆژه‌ی تێركردنی هه‌ژارێك بۆ یه‌ك ژه‌م. ب: مه‌رجی جێبه‌جێكردن: ده‌بێ ئه‌و كه‌سه‌ی به‌رۆژوو ده‌بێت، له‌به‌ر برِوابوون به‌رۆژوو بێت نه‌وه‌ك بۆ مه‌رامێكی دی وه‌ك رێژیم، ده‌نا به‌رۆژوو بۆی نانووسرێت و وه‌ك نه‌یگرتبێت وه‌هایه، هه‌روه‌ها ئافره‌ت له‌و كاته‌دا ده‌بێ پاك بێت له سورِی مانگانه. سێیه‌م: گه‌رما و رۆژدرێژی: له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ره‌مه‌زانی ئه‌مساڵ ده‌كه‌وێته وه‌رزی هاوین و گه‌رماوه، رۆژوو زۆر گران و قورسه ودیاره ئایینیش بۆ ئه‌شكه‌نجه‌دانی تاكه‌كان نه‌هاتووه، ئایا ده‌كرێ به‌رۆژوو نه‌بین و دوواتر له‌وه‌رزێكی فێنك و رۆژ كورتیدا، رۆژووه كانمان بگرینه‌وه، یاخود هه‌رنه‌یگرین و قه‌ره‌بوو بده‌ین؟ وه‌لاَم: بابه‌ته په‌رستشییه‌كان، زۆربه‌یان شتگه‌لێكن گۆرِان روویان تێناكات و گۆرِانی حوكم رِوو له لێ داواكراو بۆ جێبه‌جێكردن(مكلف)ـه‌كان ده‌كات رێژه و كات دیاریكردن بۆ خودی په‌رستشه‌كان ده‌رفه‌تی ئیجتیهاد و رای موفتییان تێدانییه و كاری خوایه، ته‌نانه‌ت خودی پێغه‌مبه‌ریش(د.خ) ئه‌ومافه‌ی نه‌بووه هیچ زیاد و كه‌میی، یان له‌سه‌رلابردنێكیان تێدا بكات، به‌تایبه‌تی بۆ ره‌مه‌زان كه خوای گه‌وره زۆر به‌رِوونی له ئایه‌تی185ی سوره‌تی(ئه‌لبه‌قه‌ره)دا ده‌فه‌رموێت: (فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ). واته: (هه‌ركه‌سێكی(موكه‌لله‌ف)كه‌وته نێو مانگی ره‌مه‌زانه‌وه و ئاماده‌ی بوو، با به‌رِۆژوو ببێت!، به‌لاَم ئه‌وكه‌سه‌ی نه‌خۆش بوو، یان كه‌وته سه‌فه‌ره‌وه، با له‌چه‌ند رۆژێكی دیكه‌ی دووای ره‌مه‌زاندا بیان گرێته‌وه). وه‌ك ده‌بینین رسته‌ی(كه‌وته نێو مانگی ره‌مه‌زانه‌وه و ئاماده‌ی بوو)زۆر رِوونه و هه‌ربۆیه‌كه، ئه‌گه‌ر كه‌سێك ته‌نها مه‌هانه‌كه‌ی هه‌ر ئه‌وه‌بێت كه وه‌رزه‌كه هاوینه و رۆژ درێژه و گه‌رمه، ئه‌وه مه‌هانه‌كه‌ی لێ وه‌رناگیرێت، چونكه دواخستنی مانگێك و گۆرِینی كاته‌كه‌ی جۆره زێده‌كوفرێكه و خوا له‌ئایه‌تی37ی سوره‌تی (ته‌وبه)دا، ده‌فه‌رموێت: (إنما النسيء زيادة في الكفر يضل به الذين كفروا يحلونه عاما ويحرمونه عاما ليواطئوا عدة ماحرم الله فيحلوا ماحرم الله زين لهم سوء أعمالهم والله لايهدي القوم الكافرين)التوبة37). واته: (به‌رِاستی مانگ دواخستن زیاده‌یه‌كه له كوفر)، كه عه‌ره‌ب بۆ دواخستنی مانگه موحه‌رِه‌مه‌كان له‌به‌ر به‌رژه‌وه‌ندی خۆیان، بێ برِوایانیانی پێ گومرِا ده‌كرد. هه‌موولایه‌كمان ده‌زانین كه ئێمه له كوردستان چه‌ند پێویستمان به هه‌وا هه‌یه، ئه‌وه‌نده‌یش پێویستمان به پارێزگاری كردنی خۆمان و ولاَتمان هه‌یه، كه ئه‌و پارێزگارییه‌ش، دوای خوا، وه‌ك هۆكار هێزه‌كانی پاراستنی ئاسایشی كوردستانن، ئیتر له پێشمه‌رگه سه‌ربه‌رزه‌كانه‌وه پێیداوه‌ره، تابه هه‌ر كارمه‌ندێكی یاساپارێزی دیار یان كه به نهێنی كاری پارێزگاری لێكردنمانیان گرتووه‌ته ئه‌ستۆ، هه‌ربۆیه‌كا ئه‌و به‌رێزانه‌ی كه له‌وبوارانه‌دا كارده‌كه‌ن و به‌تایبه‌تی له مه‌شق و راهێناندان له سنووره‌كان و له بواری كاره‌كانیاندان، ئه‌گه‌ر رۆژووه‌كه كاریگه‌ری كرده سه‌ر واجبه‌كانیان، ده‌كرێ سوود له رێگه‌پێدان و ئاسانكاری(روخسه‌ت)ی خوایی وه‌ربگرن و به‌رله‌وه‌ی ره‌مه‌زان بێته‌وه، ورده‌ورده له ماوه‌ی 11مانگه‌كه‌دا بیگرنه‌وه، ئه‌وه‌یش هه‌یه ده‌بێ هه‌ریه‌كه‌یان به ئاسایی پارشێو بكا و له‌كوێدا نه‌یتوانی بیگرێ و زۆری بۆهات، بیشكێنێ، نه‌وه‌ك هه‌ر له‌سه‌ره‌تاوه برِیاربدات كه نه‌یگرێت، كه بنه‌مای ئه‌م فه‌توایه‌یشمان وێرِای تێگه‌یشتنمان له كۆتایی خودی ئایه‌ته‌كه‌ی پێشوو كه ده‌فه‌رموێت: (له‌وه‌یش ئاگاداربن، كه خوای گه‌وره ئاسانكاری بۆ ئێوه ده‌وێت، نه‌وه‌ك گرانكاری و له‌سه‌ر قورس كردن)گه‌رِانه‌وه‌یشه بۆ: ڕ: نوێژی كاتی ترس: له كاتی رووبه‌رِووبوونه‌وه‌ی دوژمندا، كه یاسایه‌كی تایبه‌تی خۆیی هه‌یه و له ئایه‌تی102ی سوره‌تی(نیسا)دا، زۆربه‌رِوونی باس له‌وئاسانكارییه ده‌كات و هۆشداری ده‌داته‌برِواداران كه ده‌بێ بزانن دوژمن هه‌موو هه‌لێك ده‌قۆزێته‌وه و نابێ نوێژه‌كه و سه‌رقاڵ بوونیان پێیه‌وه كاربكاته سه‌ركاره سه‌ره‌كییه‌كه‌یان، چونكه دوژمن خوازیاری ئه‌وه‌یه كه ئه‌وان بێ ئاگابن و زه‌فه‌ربێنن پێیان و ده‌فه‌رموێت: (وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُواْ مِنَ الصَّلاَةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُواْ لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا(101)وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاَةَ فَلْتَقُمْ طَآئِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَلْيَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلْيَكُونُواْ مِن وَرَآئِكُمْ وَلْتَأْتِ طَآئِفَةٌ أُخْرَى لَمْ يُصَلُّواْ فَلْيُصَلُّواْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُواْ حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَى أَن تَضَعُواْ أَسْلِحَتَكُمْ وَخُذُواْ حِذْرَكُمْ إِنَّ اللّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (102). ب: خودی ئاكاری پێغه‌مبه‌ر(د.خ): كه له كاتی ده‌رچوونیان بۆ(غه‌زا)كان، به زۆری به‌رۆژوو نه‌ده‌بوون، كه به پێویستی ده‌زانم بۆ به‌ڵگه‌ی ئه‌م خاڵه‌یش بتان به‌مه خزمه‌ت ئه‌م فه‌رمووده‌یه و فه‌توایه‌كی لیژنه‌ی بالاَی فه‌توای سعودییه‌تان بۆدێنم: (عن أنس بن مالك(ر): كنا مع رسول الله(ص)في سفر، فمِنّـا الصائم، ومِنّـا المفطر. قال: فنـزلنا منـزلا في يوم حار، وأكثرنا ظِلاًّ صاحب الكساء، فمنا من يتقي الشمس بيده. قال: فسقط الصوّام، وقام المفطرون، فضربوا الأبنية، وسقوا الرِّكاب. فقال رسول الله(ص): ذهب المفطرون اليوم بالأجر) البخاري 2890ومسلم1119). واته: (ئه‌نه‌س ده‌فه‌رموێت: له‌سه‌فه‌رێكدا له‌خزمه‌ت پێغه‌مبه‌ردابووین(د.خ)، هه‌مان بوو به‌رۆژوو بوو، هه‌یشمان بوو به‌رِۆژوو نه‌بوو. له رۆژێكی گه‌رمدا له شوێنێك لاماندا، ئه‌وانه‌مان كه كه‌وا، یان جبه‌ی پێ بوو، له هه‌موومان زه‌نگینتر بوون له‌بوونی سێبه‌ردا وهه‌مان بوو به‌ده‌سته‌كانی، خۆی له‌گه‌رمای رۆژ ده‌پاراست. ئیتر رۆژۆوانه‌كانمان له گه‌رماندا كه‌وتن و بێ رۆژووه‌كان ده‌ستیان كرد به كه‌پرلێدان و ئاودانی ولاَخه‌كان. لێره‌دا پێغه‌مبه‌ر(د.خ)فه‌رمووی: بێ رۆژووه‌كان هه‌موو پاداشته‌كانیان بۆخۆیان برد). ب: (له‌ماڵپه‌رِی (موقع الاسلام)داهاتووه: (الأخذ برخصة الفطر في السفر عند المشقة وشدة الحر خير من الأخذ بالعزيمة وهو الصومالتاريخ 1/9/1430 هـ). واته: (روخسه‌ت وه‌رگرتن له‌سه‌فه‌ردا به به‌رۆژوو نه‌بوون، له كاتی نارِه‌حه‌تی و گه‌رمادا، باشتره له‌وه‌رگرتنی عه‌زیمه، كه به‌رۆژوو بوونه‌كه‌یه). ج: سه‌رباری گه‌رِانه‌وه‌یشمان بۆتێگه‌یشتن له رۆحی شه‌ریعه‌ت: ره‌چاوكردنی: ئارمه‌نجه‌كانی ناردن و دارِشتنی شه‌ریعه‌ت(مقاێد الشریعه)كه وه‌ك ئیمامی شاتیبی له‌لاپه‌رِه9به‌رگی 2: (الموافقات)دا، ده‌فه‌رموێت: (شته‌پێویست(چرور)ییه‌كان، بریتین له پاراستنی ئایین و گیان و رچه‌ڵه‌ك و سامان و عه‌قڵ و گوتراویشه ئه‌مه ره‌چاوكراوه له نێو هه‌موو میلله‌تێكدا)، كه دیاره ئه‌وانه‌ی به‌رژه‌وه‌ندی گشتی ده‌پارێزن كاره‌كانیان په‌رستشه و له‌كاتێكدا سه‌رقاڵ بوونیان به په‌رستشه تاكییه‌كانه‌وه كاریگه‌ری له‌سه‌ر به‌رژه‌وه‌ندییه گشتییه‌كان ده‌بێت، نه‌فه‌وتاندنی گشتییه‌كه وه‌پێش ده‌خرێت. تێبینی: رۆژی شه‌ممه7/8/2010 كات11و45خوله‌كی به‌یانی، په‌یوه‌ندی ته‌له‌فوونیم كرد به‌جه‌نابی پرِۆفیسۆر دكتۆر موسته‌فا زه‌ڵمیی و ده‌قی ئه‌م فه‌توایه‌مم بۆ خوێنده‌وه و زۆر ده‌ستخۆشی لێكردم و هه‌ندێك وشه‌ی له‌به‌رابه‌رم گوت: خۆم له‌ئاستی به‌رِێزیان زۆر له‌وه به‌كه‌متر ده‌زانم. د: لێژنه‌ی باڵای فه‌توای كوردستان فه‌توایه‌كی تایبه‌ت به‌رۆژووگرتنی كرێكاران ده‌رده‌كات به‌ناوی خوای گه‌وره‌میهره‌بان ده‌رباره‌ی پرسیاری ئه‌وه‌ی: ئایا كرێكاران‌و كاسبكاران‌و ئه‌وانه‌ی كاری گران ده‌كه‌ن، دروسته‌له‌ره‌مه‌زندا به‌رۆژوو ببن، یان نا؟ لێژنه‌ی باڵای فه‌توای كوردستان به‌م شێوه‌یه‌فه‌توای ده‌ركرد: هه‌ر یه‌ك له‌كرێكار‌و جوتیارو دروێنه‌چیه‌كان‌و كاركه‌رانی خانووبه‌ره‌وكێڵگه‌و باغ و كاسبكارانی تر كه‌ناگونجێ به‌شه‌و كار بكه‌ن، وه‌بۆ به‌خێوكردنی خۆیان و خێزانیان ڵێویستیان به‌و كاره‌هه‌یه‌‌و، هیچ سه‌رچاوه‌یه‌كی دیكه‌ی داهاتیان نییه، ئیتر ئه‌و كارانه‌بۆ كرێ بن یان خوڕایی، واجبه‌شه‌و نیه‌تی ڕۆژووه‌كه‌بێنن، كه‌ڕۆژ بووه‌وه‌هه‌ر كاتێك له‌ناو رۆژووه‌كه‌یان بێهێز بوون، ئه‌و كاته‌ده‌توانن رۆژووه‌كه‌یان بشكێنن‌و، له‌كاتێكی تردا رۆژووه‌كه‌یان قه‌زا بكه‌نه‌وه، به‌مه‌رجێك بێ‌رێزی به‌رامبه‌ر ئه‌و مانگه‌نه‌كه‌ن‌و، به‌ئاشكرا شت نه‌خۆن‌و نه‌خۆنه‌وه، ده‌توانن هه‌موو سووننه‌ته‌كانی دیكه‌ی ره‌مه‌زان بۆ خۆیان بكه‌ن، وه‌ك نوێژی ته‌راویح‌و قورئانخوێندن.هه‌روه‌ك له [تحفه المحتاج ونهایه ] و حاشیه‌كانیدا ڕوون كراونه‌ته‌وه.ئیبن حه‌جه‌ر له‌كتێبی توحفه‌دا ده‌فه‌رموێت: (ويباح تركه لنحو حصاد, اوبناء لنفسه اولِغيره تبرعاً, أوبأجرة وتعذر العمل ليلاً اولم يغنيه فيؤدي لتلفه او نقصه نقصاً لايتغابن به هذا هو الظاهر من كلامهم).هه‌روه‌ها [شیروانی]ده‌فه‌رموێت: [وظاهر انه يلحق بالحصادين في ذلك سائر أرباب الصنائع المشقة تێبینی: لهم رِۆوه كه یه‌كه‌م رۆژی مانگی ره‌مه‌زانی ساڵی1431ی كۆچییه، به‌رامبه‌ر به 11ی ئابی 2010، وه‌ك مافێكی تاكیی خۆم، ئه‌وه رِاده‌گه‌یێنم، كه نه‌ك له‌به‌ر هیچ مه‌رامێكی سیاسی ته‌نها له‌به‌ر بژێویی ژیانم كه نارِوات به‌رِێوه، ناچارم بۆ له‌مه‌ولا چیدی زانسته‌كه‌م هه‌رزان فرۆش و بێ به‌هاتر نه‌كه‌م، كه خوایش رێگه‌ی ئه‌وه‌ی پێدا وم و پێغه‌مبه‌ر(د.خ)، ده‌فه‌رموێت: : (إنَّ أحقَّ ما أخذتُم عليه أجراً كتابُ اللهِ).ذَكَرَهُ البُخاريُّ في قِصَّةِ الرُّقيةِ).البُخاريُّ مع الفتح: كِتاب الطِّبِّ ،باب الشَّرط في الرُّقية بقطيعٍ من الغنم (10/209) رقم (5737)]. واته: (شایانترین شتێك كه‌دروست بێت ئێوه پاداشتی له‌سه‌ر وه‌ربگرن كتێبه‌كه‌ی خوایه). له‌به‌ر ئه‌وه: ڕ: وه‌لاَمی هیچ رۆژنامه و گۆڤار و كه‌ناڵیك به‌بێ به‌رامبه‌ر ناده‌مه‌وه. ب: به‌بێ به‌رامبه‌ر هیچ چاوپێكه‌وتنێكی رۆژنامه‌وانی یان له‌گه‌ڵ هیچ كه‌ناڵێك ناكه‌م. ج: هیچ نووسینێك به‌بێ به‌رامبه‌رنانووسم. د: هه‌رلێره‌وه ئه‌وه‌یش راده‌گه‌یێنم بۆ له‌مه‌ولا هیچ چاره‌سه‌رێكی كێشه‌ی ته‌لاَق، كه له‌وه‌تی له هه‌ولێر نیشته جێم، تا ئێستا سوپاس بۆخوا زیاتر له هه‌زار ته‌لاَق فریا كه‌وتووم و چاره‌سه‌رم كردووه له‌به‌ر خوا، له‌مه‌ولا به‌بێ به‌رامبه‌ر هیچ ته‌لاَقێك چاك ناكه‌مه‌وه، یان ژن ماره‌كردنیش به‌بێ به‌رامبه‌ر ناكه‌م، له‌كاتێكدا كه ئه‌مه رِاده‌گه‌یێنم وه‌ك مافێكی خۆم خۆزگه وه‌ها نه‌بوایه و پێویستم به‌وه نه‌بوایه. هـ: ته‌نها له‌ریگه‌ی ماڵپه‌رِ و ئێمیلی تایبه‌تی خۆمه‌وه، به‌بێ به‌رامبه‌ر كار ده‌كه‌م. رۆشنایی ره‌مه‌زان1431كۆچی، چوارشه‌ممه11/8/2010، كه‌ناڵی زاگرۆس(1) | ||
 | ||
